ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ:
«Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΑΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ»
Κατ αρχήν, θα ήθελα να τονίσω μετ επιτάσεως ότι το «Διαδίκτυο»
βρίθει από αντιθρησκευτικές «κορώνες» που εξαπολύουν γνωστοί μαρξιστές. Αυτό δεν αποτελεί πληροφόρηση και ενημέρωση
του λαού. Η πληροφόρηση για
οποιοδήποτε θέμα χρειάζεται ψάξιμο και ξεσκόνισμα πολλών βιβλίων. Η βιομηχανία φόβου- Όπως κακώς την ονομάζουν -είναι μια
πανάρχαια μέθοδος για την υποταγή των φανατισμών
στις ανθρώπινες σχέσεις. Τη
βιομηχανία αυτή τη χρησιμοποίησαν στην αρχαιότητα πρώτοι
οι Έλληνες πριν δηλαδή 3.500 χρόνια με τα
γνωστά μαντεία που συμβούλευαν
τους ενδιαφερομένους για το κακό
ή το καλό του μέλλοντος . Στα μαντεία έβρισκαν
καταφύγιο πλούσιοι και φτωχοί
άρχοντες και δούλοι. Ο πλουσιότερος βασιλιάς του κόσμου Ο Κροίσος
που βασίλευε στη Λυδία, ήρθε
στο Αμφιάρειο το Μαντείο του
κράτους της Γραίας που την
εποχή εκείνη που ήταν στην περιοχή του σημερινού Ωρωπού. Τα μαντεία που υπήρχαν σε κάθε μεγάλη πόλη της
Ελλάδος είχαν τεράστια εξουσιαστική δύναμη και επηρέαζαν
με τη γνώμη που εξέφραζαν ακόμα και μεγάλα βασίλεια όπως την Περσία την Αίγυπτο την Άπω
Ανατολή την Κίνα κ.α. Οι χρησμοί
των μαντείων αποτελούσαν για την
εποχή εκείνη , μηνύματα που προκαθόριζαν ακόμη και την ύπαρξη νίκης ή ήττας πολέμων,
όπως ο δεκαετής πόλεμος της Τροίας .Προκαθόριζαν
ακόμα και θεομηνίες ή ομαλές καιρικές συνθήκες που θα
ωφελούσαν τη Γεωργία. Τα μαντεία ρωτούσαν οι ταξιδιώτες αν οι
καιροί θα ήταν ευνοϊκοί για τη
μετακίνησή τους. Η εξουσιαστική δύναμη
των μαντείων ήταν αναγνωρισμένη και προκαθόριζε τις τύχες ατόμων
πόλεων και κρατών. Προέβλεπαν
ακόμα για το τι θα πουν οι θεοί και ποια θα ήταν η στάση των θεών έναντι των
ανθρώπων. Η προσφυγή των ανθρώπων
στους μάντεις στην αρχαία
Ελλάδα υπήρξε καθοριστική
όχι γιατί οι μάντεις εκπροσωπούσαν τους θεούς , αλλά
πίστευαν πως ήταν
διερμηνείς των σημείων που
δίδονταν από αυτούς. Οι μάντεις χρησιμοποιούσαν τα εντόσθια
των ζώων που θυσίαζαν για να
αποφανθούν για το μέλλον του
ενδιαφερομένου. Όπως επίσης και από το πέταγμα των πουλιών το ύψος
που πετούσαν και άλλα ,που διερμήνευαν κατά ένα τρόπο τη θέληση των θεών.
Δύο από τους διασημότερους μάντεις της αρχαιότητας ήταν ο Τειρεσίας και ο
Κάλχας. Ουκ ολίγες φορές οι χρησμοί
που εξέφραζαν με τα ακατάληπτα
λόγια εξυπηρετούσαν ακόμα και
πολιτικές σκοπιμότητες.
Η προσφυγή του ανθρώπου προς τη θρησκεία όπως αναφέρετε δεν είναι πάντα έλλειψη
παιδείας, ή τραυματική
εμπειρία παιδικής ψυχικής κακοποίησης όπως διατυπώνετε στο άρθρο σας, αλλά ενστικτώδης αναζήτησης
του ανθρώπου μιας κάποιας
ελπίδας στο ακαθόριστο μέλλον του. Ισχυρίζεστε στο άρθρο σας ότι η
θρησκεία είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας κοινωνικής υποδούλωσης με την
πολύχρονη πλύση εγκεφάλου που
υφίσταται ο άνθρωπος
.Αν είναι έτσι , τότε πλύση εγκεφάλου μπορεί να γίνει
μεθοδευμένα και συστηματικά με κάθε ιδέα
όπως το αφιόνι του λαού
όπως έλεγε ο Μαρξ για τη
θρησκεία. Η θρησκεία , η οποιαδήποτε θρησκεία δεν είναι υποδούλωση της κοινωνίας
όπως ισχυρίζεστε , αντίθετα
αποτελεί ψυχική λύτρωση και
ελπίδα .Καμία θρησκεία δεν
υποδουλώνει και υποτάσσει την
ανθρώπινη συνείδηση. Ο
μηχανισμός που υποδουλώνει και
υποτάσσει τις συνειδήσεις είναι ο ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ
που διεισδύει ύπουλα σε κάθε ιδέα
και την μεταβάλει σε κανιβαλισμό.
ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ είναι η ψύχωση που οδηγεί τον
άνθρωπο στον παραλογισμό στην αχαλίνωτη τάση μιας εγωπάθειας, που απεχθάνεται
την αντίθετη άποψη. Εμποτισμένος ο άνθρωπος στο μίσος, έναντι οποιασδήποτε
άλλης άποψης-ιδέας- θρησκείας, δεν
ενεργεί με βάση τη λογική . Τον φανατισμό τον συναντάμε σε ποικίλες μορφές
των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Όπως στην πολιτική , στη θρησκεία, στα κόμματα ,
στις πνευματικές και αθλητικές δραστηριότητες , στα πολιτικά συμφέροντα , στην
προπαγάνδα , στην εθνική πίστη και αλλού. Ο φανατισμός διαφαίνεται στην τυφλή
προσήλωση κυρίως σε ιδέα , σε πρόσωπα , σε ομάδα και φυσικά στην άρνηση και στο
μίσος για όποιον πιστεύει στο αντίθετο . Ο φανατισμός οδηγεί τον άνθρωπο σε
πρωτόγνωρες ακρότητες πιστεύοντας με πάθος πως ενεργεί πολλές φορές εν ονόματι
του θεού, ή εν ονόματι μιας ιδέας που και το έγκλημα ακόμα, θεωρείται
εξαγνισμός και ψυχική λύτρωση . Για παράδειγμα αναφέρω τους Τζιχαντιστές
σφάζουν ,καίνε ,γκρεμίζουν ,πιστεύοντας πως ενεργούν εν ονόματι του Αλλάχ. Ο
Στάλιν εν καιρώ ειρήνης και μέσα στην ίδια του την πατρίδα ξεπάστρεψε πάνω από
είκοσι εκατομμύρια ανθρώπινες υπάρξεις πιστεύοντας πως ότι κάνει είναι προς
όφελος του λαού. Ο Χίτλερ πίστευε ακράδαντα πως ανήκει στην Άρια φυλή και πως
κάθε άλλη φυλή είναι υποδεέστερη και
έπρεπε να εξαλειφτεί .Έτρεφε ιδιαίτερο μίσος προς τον Εβραϊκό λαό τον οποίο στόχευε
να εξαφανίσει. Ο Γκέμπελς ένα αρρωστημένο υπάνθρωπο υποκείμενο υπουργός
προπαγάνδας του Χίτλερ πίστευε πως ο Φύρρερ είναι ο θεός του. Κάθε διαταγή του
και η πλέον απάνθρωπη έπρεπε να εκτελεσθεί. Έστω και αν στοιχίσει εκατοντάδες
χιλιάδες ανθρώπινες υπάρξεις. Ο φανατισμός στην ιδεολογία του Ναζισμού και του
Κομμουνισμού υπήρξε καταστροφικός και απάνθρωπος που σκόρπισε ένα αθεράπευτο μίσος σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ο προσηλωμένος με
φανατισμό σε μια σκέψη, μια ιδέα , μια θρησκεία
-την οποιαδήποτε- ένα κόμμα, μια αθλητική ομάδα ,ή οπουδήποτε αλλού ,
είναι αδύνατον να έχει ορθή κρίση. Είναι άτομο ψυχικά διαταραγμένο και σαν
τέτοιο θα πρέπει να υπολογίζεται. Είσαι
κομμουνιστής ιδεολόγος πιστεύεις
ότι με την ιδεολογία σου θα αλλάξεις την κοινωνία και θα εξαλείψεις τη φτώχια , σε σέβομαι και σε υπολήπτομαι . Το να παίρνεις όμως ένα μαχαίρι και να σφάζεις τον αντίπαλό σου
επειδή έχει διαφορετική άποψη από
εσένα αυτό δεν λέγεται ιδεολογία αλλά φανατισμός. Ρίχτε μια ματιά στα γήπεδα
εκεί που θα πρέπει να κυριαρχεί η αθλητική ιδέα πως ο φανατισμός μεταβάλει τον άνθρωπο σε κανίβαλο. Όπου εισχωρεί ο φανατισμός
η οποιαδήποτε ιδέα
μεταβάλλεται σε κανιβαλισμό.
Ο Μαρξ
έγραφε πως η θρησκεία είναι το αφιόνι των λαών, γι αυτό δήλωνε άθεος όπως και δικός μας πρωθυπουργός δηλώνει άθεος
και αποσκοπεί μάλιστα
μέσω των άθεων υπουργών του
να μεταβάλει την Ελλάδα σε ένα άθεο έθνος χωρίς θρησκευτικά σύμβολα. Καταργεί την ανάρτηση του σταυρού στα σχολεία ,καταργεί την έπαρση της ελληνικής σημαίας στα σχολεία . Καταργεί τη πρωινή προσευχή των
μαθητών . Καταργεί τον θρησκευτικό όρκο
και ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή.....
Η θρησκεία όμως, είναι μια ιδέα που απαλύνει την ψυχή του ανθρώπου και του δίνει ελπίδα στην εφήμερη ζωή του. Ο
Γερμανός φιλόσοφος Φρ. Νίτσε έλεγε: «ακόμα και αν δεν υπήρχαν θρησκείες η
ανθρωπότητα έπρεπε να εφεύρει μία
θρησκεία». Αν εμφιλοχωρήσει ο φανατισμός
στη θρησκεία , τότε αυτή μεταβάλλεται
σε «κόλαση». Ορισμένοι
Ισλαμιστές σφάζουν - σκοτώνουν εν
ονόματι του Αλλάχ . Όμως, δεν είναι όλοι δολοφόνοι. Δεν είναι όλοι φανατικοί.Οι άθεοι
είναι οι επικίνδυνοι διότι αυτοί δεν πιστεύουν σε ηθικούς φραγμούς και η θρησκεία αποτελεί έναν ηθικό φραγμό πέραν του οποίου υπάρχει η αμαρτία και η αμαρτία είναι άγνωστη λέξη γι αυτούς. «Ο
Ντοστογιέφσκι είχε πει όταν δεν υπάρχει θεός όλα επιτρέπονται.»
Οπότε η θρησκεία με βάση το νόμο του
θεού βάζει όρια στο τι
πρέπει και τι δεν πρέπει. Ο
Αϊνστάιν έλεγε: Επιστήμη χωρίς τη θρησκεία είναι χωλή και θρησκεία χωρίς την επιστήμη
είναι τυφλή .Ακόμα ο ίδιος πίστευε
πως το θρησκευτικό συναίσθημα
εμπότιζε και στήριζε το επιστημονικό του έργο. Επίσης λέγεται πως
ο μεγάλος αυτός
επιστήμονας εκνευριζόταν όταν τον
αποκαλούσαν άθεο. Ο μέγιστος
Έλληνας σοφός Αριστοτέλης
Γράφει: «ότι ο θεός αποτελεί την
πηγή της ζωής,διότι η ενέργεια του νοός είναι ζωή , ο θεός είναι η καθαρή
ενέργεια. Την δε ζωή του θεού την
αποτελεί η καθαυτό ενέργεια
κάνοντάς την αρίστη και αιώνια.
Λέγομεν λοιπόν ότι ο θεός είναι όν που εμφορείται από ζωή αιώνια και αρίστη. Ώστε ο θεός
έχει ζωή και αιωνιότητα συνεχή.»
Κλείνοντας συνοπτικά τη μικρή
παρέμβαση μου σαν απάντηση στο άρθρο
του Δημήτρη Τσακάλη
θα προσθέσω ότι ο Χριστιανισμός και συγκεκριμένα η Καινή Διαθήκη είναι η μεγαλύτερη θρησκεία στον κόσμο, με περισσότερους από 2,4
δισεκατομμύρια πιστούς .Περίπου
το 1/3 της ανθρωπότητας πιστεύει στη Χριστιανική θρησκεία που έχει τις ρίζες της
στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό .Το γεγονός αυτό
θα πρέπει να σηματοδοτεί κάτι
στους άπιστους. ......
ΣΩΤΗΡΗΣ ΓΛΥΚΟΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας
Επίτιμος πρόεδρος της
Ενώσεως Συντακτών του Μη Ημερήσιου
Τύπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου