Ασωπός : Η απέναντι όχθη της ενημέρωσης στον Ωρωπό

Αναγνώστες

Για διαφήμιση στην μηνιαία εφημερίδα «ΑΣΩΠΟΣ» επικοινωνείτε στο emaiι: efasopos@gmail.com στο κιν.: 6984454399

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2020

Ο Ρομπέν των βιομηχάνων και άλλες ιστορίες …

Ο Ρομπέν των βιομηχάνων και άλλες ιστορίες …

Να λοιπόν που ήρθε η επιστολή ανεξαρτητοποίησης του κυρίου Επαμεινώνδα Δημητρίου ή σκέτο Νώντα οικεία συγκοπτόμενο. 

Όχι ξαφνικά βεβαίως, μα σαν συνέχεια ενός «προαναγγελθέντος θανάτου», για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις. 

 Είχαν προηγηθεί τόσα και τόσα άλλωστε, όπως ας πούμε ο καυγάς με τον κ. Τζεβελέκο, ο οποίος επιχείρησε να συνδράμει στο έργο του, ως όφειλε άλλωστε σαν ενεργό μέλος της Δημοτικής Αρχής.    

Δεν ξάφνιασε κανέναν από όσους έχουν συνεργαστεί μαζί του στο παρελθόν ή τουλάχιστον έχουν προσπαθήσει να συνεργαστούν με τον κύριο Δημητρίου και έχουν αντιληφθεί τελικά πως  κάτι τέτοιο είναι εντελώς αδύνατον. 

Γιατί για να πετύχει  μια συνεργασία θα πρέπει να συνυπάρχουν εκατέρωθεν λογική, συνέπεια, αμοιβαιότητα και διάθεση διαλόγου. 

Στοιχεία που για τον κύριο Δημητρίου αποτελούν κενά γράμματα και άγνωστες έννοιες. 

Η δημοκρατικότητα και η λογική του κυρίου Δημητρίου αρχίζει και τελειώνει στα δικά του οφέλη και στα δικά του πολιτικά και όχι μόνο κέρδη. «L’ etat C’ est Moi» η θητεία του σαν αντιδήμαρχος, καμιά δημοκρατική ευαισθησία, απορώ ειλικρινά πως συνδημότες του με δημοκρατικές ευαισθησίες εκ των οποίων μερικοί αριστερών πεποιθήσεων, επιδοκιμάζουν με διαδικτυακές τοποθετήσεις τους τέτοιες αυταρχικές συμπεριφορές. 

Όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά, γνωρίζουμε καλά την συμπεριφορά του στα δημοτικά συμβούλια στα οποία οι ομιλίες και τοποθετήσεις του δεν έχουν καμία σχέση με επιχειρήματα, καταλήγοντας μόνιμα σε υστερικές κραυγές και άρνηση για την άρνηση. 

Μια θρασύτατη συμπεριφορά που τον συνοδεύει και στην καθημερινότητά του αφού συχνά πυκνά, καταφεύγει σε απειλές ενάντια σε όποιον διαφωνεί μαζί του, στηρίζοντας τάχα μου όποιον υπακούει στα κελεύσματά του και σε όποιον έχει κάτι να  προσφέρει στα φιλόδοξα πλάνα  του. 

Παλιός γνωστός μας άλλωστε και από την θητεία του  σαν Πρόεδρος του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Αυλώνα για την οποία έχει καταδικασθεί πολλάκις από μηνυτήριες αναφορές συνδημότη του. 

Θητεία που συνοδεύεται μόνιμα από εκλογικές νοθείες, με ψήφους που μοιράζονται κατά το δοκούν εν έτει 2020 με μονάδα μέτρησης Τούρκικης προέλευσης, τα δράμια της οκάς που έχει καταργηθεί από το  …1959! 

Αν ποτέ κάποιος από τους συνεταίρους προσφύγει στον εισαγγελέα και προκαλέσει έλεγχο πεπραγμένων θα διαπιστώσει εγκλήματα σε βάρος του συνόλου των ιδιοκτητών , υπέρ κάποιων λίγων και πονηρών. 

Δεν μας τρομάζει διόλου το γεγονός, ότι όποιος  έχει το θάρρος να αμφισβητήσει τα όσα λέει και φαντάζεται, θα δεχθεί επιθέσεις και τόνους λάσπη, προκειμένου να καμφθεί και να ομονοήσει.

     Προσωπική μα διόλου αυθαίρετη εκτίμηση, έχοντας τονίσει επανειλημμένα το ανομοιογενές των πολιτικών αντιλήψεων αλλά και πεποιθήσεων γενικότερα της παράταξης που τον συμπεριέλαβε στις τάξεις της, ότι η «Συνεργασία Ευθύνης», έχασε δεν κέρδισε από την συμμετοχή του. 

Το γεγονός του απίστευτου νούμερου ψήφων με τις οποίες τιμήθηκε, δεν είναι απόρροια του παράλογου αλλά προϊόν κύρια αθέμιτων συμφωνιών με αρκετούς συνυποψήφιούς του τους οποίους και ξεγέλασε χωρίς ν’ ανταποδώσει.   

Μην ξεχνούμε άλλωστε η κοινή γνώμη θριαμβεύει εκεί που κοιμάται η σκέψη (Οσκαρ Ουάιλντ). 

Τιμήθηκε όσο κανείς άλλος από τον επικεφαλής της και σημερινό Δήμαρχο κ. Γιασημάκη. 

Τον τοποθέτησε Αυλωνάρχη και όχι μόνο, αφού με το σκεπτικό του επαγγέλματός του τον τοποθέτησε μεταξύ άλλων και στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου. Και βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν ισχύει ο ισχυρισμός των «οπαδών» του (γιατί περί οπαδών πρόκειται) ότι ήταν αυτός όμως που έδωσε την νίκη στην σημερινή Δημοτική Αρχή. 

Ναι μεν προσκόμισε ψήφους, μα έγινε ταυτόχρονα αιτία να φύγουν περισσότεροι ίσως από όσους έφερε.

Ας δούμε όμως  πως απαντά  ο κύριος Δημητρίου στους μέχρι πρότινος συνεργάτες και συνοδοιπόρους του, στην επιστολή ανεξαρτητοποίησης του. 

Ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζεται πως είναι ο ένας και μοναδικός τίμιος που κυκλοφορεί στον Δήμο Ωρωπού και πως ότι καλό έχει γίνει αυτή την χρονιά το έχει κάνει αυτός και ότι κακό το έχουν κάνει οι άλλοι. 

Καταγγελίες σοβαρές, που χάνουν όμως αυτόματα την αξία και την αξιοπιστία τους, μόλις μάθει κάποιος πως τις παραθέτει τώρα, που δεν έχει πια εξουσία και δεν έχει πια αξίωμα και ως εκ τούτου πολιτική δύναμη. 

Γιατί: Πόσο καιρό πριν έχει γίνει η αναπροσαρμογή των δημοτικών τελών στον Αυλώνα; Πόσο καιρό πριν έχει αναγγελθεί από την Περιφέρεια και όχι από τον Δήμο το έργο της ένωσης Νέας Μάκρης Μαραθώνα και Ωρωπού; 

Πόσο καιρό πριν υποτίθεται πως διαφώνησε με το έργο του Βαρυκού; 

Πότε έγινε αυτή η συμφωνία που επικαλείται για το φιλέτο των 80 στρεμμάτων και μεταξύ ποιων, όταν μάλιστα υπάρχει και ανακοίνωση συναδέλφου του (δεν γράφω συναγωνιστή του γιατί θα χάσει την ιερότητά της η λέξη) στην οποία τοποθετείται ξεκάθαρα αρνητικά στην κυβερνητική εξαγγελία περί δημιουργίας κέντρου ιατρικού τουρισμού;

Αν όμως πράγματι έχει κάποια ενοχοποιητικά στοιχεία, γιατί άραγε τόσο καιρό δεν τα έχει ως όφειλε καταθέσει, σεβόμενος την υποτιθέμενη ανωτερότητα και καθαρότητα του; Σε ποιες αποφάσεις διαφώνησε τελικά και βγήκε απέναντι, όπως βγαίνει τώρα; 

Φυσικά σε καμία απολύτως. Μέχρι και την καρατόμησή του ναιναίκος υπήρξε, γιατί να γίνει πιστευτός σήμερα; 

Όταν έχει αφήσει να περάσει μια χρονιά, που είχε την απόλυτη εξουσία στον Αυλώνα, χρησιμοποιώντας τις περισσότερες φορές μεθόδους κάθε άλλο παρά δημοκρατικές, όταν το έπαιζε «Αυλωνάρχης» και έλεγε πως αυτός λύνει και δένει, εξυπηρετώντας με την συμπεριφορά και τις κινήσεις του τους βιομηχάνους, πως σήμερα ανακαλύπτει τα όσα κακώς γίνονταν και τα καταγγέλλει; 

Δεν πιστεύουμε στις «κακές γλώσσες» αλλά δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως όλο αυτό το διάστημα προσπαθούσε να κερδίσει δουλίτσες μέσα από τις υπηρεσίες του Δήμου. 

Πως λοιπόν σήμερα εμφανίζεται σαν τίμιος και μοναδικός θεματοφύλακας της νομιμότητας; Αυτός δεν είναι που προσπάθησε να μπαζώσει ρεματιά  που του ανήκε πλάι σε κεντρικό δρόμο του Αυλώνα, βάζοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές;   

Αυτός δεν ήταν που πέταξε τους Σαρακατσάνους έξω απ’ τον Δήμο; 

Αυτός δεν είναι εκείνος τον οποίο καταγγέλλει με πρόσφατη ανακοίνωσή της η «Λαϊκή Συσπείρωση» για  εκβιασμό ενάντια σε εργαζόμενους στον Δήμο; Αυτός δεν είναι που ζητούσε «δηλώσεις υποταγής» από εργαζόμενους που είχαν συνεργαστεί στα πλαίσια των καθηκόντων τους με την προηγούμενη Διοίκηση του Δήμου;

    Δεν πείθει κανέναν ο κύριος Δημητρίου. Ακόμα και άνθρωποι που βρίσκονται πολύ κοντά του, έχουν αντιληφθεί πια πως τελικά αγωνίζεται και παλεύει μόνο για τα ατομικά του συμφέροντα και μόνο για την προσωπική του προβολή. 

Δεν έχει μάθει, ούτε να συνεργάζεται, ούτε να μοιράζεται, ούτε να σκέφτεται συλλογικά και δημοκρατικά. Γι αυτό για άλλη μια φορά, βρίσκεται στην πολιτική απομόνωση που άλλωστε όπως λένε οι πληροφορίες μας ο ίδιος επέλεξε και κατάφερε να κερδίσει.

    Μια αιτίαση που μόλις χθες αναρτήθηκε κάπου, αποτελεί  αστεία δικαιολογία. Ειπώθηκε συγκεκριμένα πως δεν τον ενδιαφέρει η καρέκλα και το απέδειξε αφού του προτάθηκε άλλη Αντιδημαρχία και την αρνήθηκε. Δεν είναι έτσι φυσικά. 

Γιατί πρώτα από όλα όπως λέει η πιάτσα η αντιδημαρχία που του προτάθηκε ήταν  άμισθη. Έπειτα ο δικός του διακαής πόθος και η δικιά του επιθυμία, είναι η πλήρης κυριαρχία στον Αυλώνα. 

Δεν τον ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Εκεί θέλει να είναι ο αρχηγός και να διατάζει, τους πάντες και τα πάντα. 

Γιατί άραγε; Κάτι περνάει απ’ το μυαλό μας, αλλά ας αφήσουμε τους συνδημότες μας να κρίνουν και να βγάλουν  τα συμπεράσματα τους. 

Στους φίλους και συντοπίτες μου άλλωστε Αυλωνίτες που τον στηρίζουν, θα συνιστούσα προσοχή. Ένας έστω κι επιφανειακός έλεγχος πεπραγμένων στον Αναγκαστικό Συνεταιρισμό, θ’ ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου και θα τους συμπαρασύρει με διαχειριστικές αποκαλύψεις που ενέχουν πιθανό ποινικές ευθύνες. 

Στο κενό λοιπόν η προσπάθεια του κυρίου  Δημητρίου να εμφανιστεί Ρομπέν των Δασών. Γιατί απλά ο Ρομπέν των Δασών μοίραζε στους φτωχούς παίρνοντας απ’ τους πλούσιους. Επί θητείας του σαν πρόεδρος του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Αυλώνα, ο κ. Δημητρίου, πράττει ακριβώς το αντίθετο.

    Πρώτος κανόνας στην δημοσιογραφία είναι ο έλεγχος και η αυστηρή κριτική στα πεπραγμένα των εκάστοτε εξουσιών. 

Νομίζω τόσο η εφημερίδα «Ασωπός» της οποίας έχω την τιμή να έχω την ευθύνη έκδοσης, όσο και ο ίδιος, στεκόμαστε από την αρχή της θητείας αυτής της Δημοτικής Αρχής, επικριτικά απέναντί της καταγγέλλοντας πολλάκις ενέργειές της με τις οποίες διαφωνούμε. 

Οφείλουμε όμως να αναγνωρίσουμε ότι η κίνηση απομάκρυνσης επί της ουσίας  καρατόμησης του κ. Δημητρίου, είναι κίνηση ματ από τον Δήμαρχο με αποφάσεις του οποίου έχουμε διαφωνήσει επανειλημμένα στο παρελθόν.  

 Έχουμε επίσης αποδείξει ότι σε καμιά περίπτωση δεν έχουμε πρόθεση να ποδηγετήσουμε το φρόνημα και τις πεποιθήσεις όχι απλά των Τοπικών Αρχών,  αλλά και του πιο άσημου συνδημότη μας. 

Διαπιστώνουμε όμως - και όπως λόγω ενασχόλησης με την πληροφόρηση οφείλουμε μεταφέρουμε - , ότι κοινή πεποίθηση και άποψη των περισσοτέρων δημοτών,  είναι πως αυτή η κίνηση απαλλάσσει την δημοτική Αρχή από ένα μεγάλο αγκάθι και τον τόπο από μια αλόγιστη, αυταρχική  και αλλοπρόσαλλη διαχείριση εξουσίας έστω και τοπικής Δημοτικής ενότητας. 

Ο Αυλώνας αξίζει καλύτερης τύχης και είναι βέβαιο θα την έχει χωρίς τον κ. Δημητρίου και την καταγγελλιομανία του κατά το δοκούν και συμφέρον.  Μόλις γνωστοποιήθηκε το περιεχόμενο  της επιστολής ανεξαρτητοποίησης του κ. Δημητρίου, δεν είναι λίγοι οι Αυλωνίτες και μάλιστα «βαριά» ονόματα, που τάσσονται υπέρ του δημάρχου κ. Γιασημάκη.  

 Άλλωστε ο πράος, ήρεμος και συνεργάσιμος χαρακτήρας του αντικαταστάτη του κ. Παπαγιάννη, εγγυάται την επάνοδο στην ομαλότητα και την αποκατάσταση της δημοκρατικής λειτουργίας της τοπικής αυτοδιοίκησης στον Αυλώνα.

Υ.Γ.

Έχοντας και από το παρελθόν διαπιστώσει πόσο αρέσκεται να βρίσκεται στην επικαιρότητα ο κ. Δημητρίου, δεν σκοπεύουμε να επανέλθουμε στα αυτοδιοικητικά του. Μια δημοσιογραφική  έρευνα όμως της θητείας και των πεπραγμένων του σαν πρόεδρος του 

Αναγκαστικού Συνεταιρισμού, θα την κάνουμε. Έτσι γιατί την οφείλουμε στους κατοίκους του δεύτερου χωριού μας του Αυλώνα, με τους οποίους καθίσαμε στα ίδια θρανία και γιατί δεν μασάμε από απειλές και τραμπουκισμούς.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου